10 Temmuz 2010 Cumartesi

Fıkra gibi.

Hep okulla ilgili şeyler anlatıcam diye bir kural yok elbette. İşte size başıma gelen gerçekten çok komik bir olay daha. Böyle şeyler hep mi beni buluyor yoksa yukardaki benimle kafa mı buluyor pek bilmiyorum.



Bir gün babamı aradım. İş saati ve haftaiçi bir gün olduğu için aklıma şüphelenmek gelmedi. Bir kadın çıktı. "iyi günler. murat beyle görüşebilir miyim?" "muratı neden aramıştınız?" "konuşmak için. uygun mu acaba?" "muratı nerden tanıyorsunuz" "kendisi babam da. konuşabilir miyim acaba?" o sırada telefonun diğer ucundakinin yeni başlayan bir sekreter olduğunu düşündüm. kadın "konuşamazsınız" diyip telefonu suratım kapadı. ben şaşırdım tabi. iki dakika geçmeden kadın tekrar aradı. "kocamdan ne istiyorsunuz?" ben de tutulup kalmıştım. kadına yanlış numarayı aradığımı söyledim. gerçekten de öyleydi. beni aradığında numaraya bir baktım ki 533 yerine numarayı 532 li çevirmişim. kadını arayıp "hanımefendi benim babam olan başkası. kocanız sizi seviyor ve aldatmıyor. kusura bakmayın yanlış aramışım" dedim.



Bu hikaye demin başka birisinin aynı hatayı yapıp babamı aramasıyla aklıma geldi ve yazma ihtiyacı hissettim. Telefondaki de muratla görüşmek istemiş babam da buyrun benim diyince ama benim aradığım muratın sesi daha değişik demiş.


Fıkra olsa böyle olurdu heralde.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder